गजल

– श्रेष्ठ सत्य

डाक्टरै पायौ की त इन्जिनीयरै पायौ ?
म दुःखीलाई छाडी कोसँग माया लायौ ?

खान्थ्यौ होला नि दालभात नै मसँग पनि त,
धनै रोजी सुन खायौ की हिरामोती खायौ ?

आफ्नै माटोलाई स्वर्ग मान्ने म त भएँ पाखे,
तिमी त भन स्वर्ग गयौ की चन्द्रमा नै गयौ ?

मायाँले नै बन्छ भन्थे झुप्रो पनि महल,
मेरो सपना भत्काई कत्रो दर्बार बनायौ ?

क्षणिक मिथ्या झिलिमिलीको पछि लागेर,
सत्यलाई किन सदाको लागी जलायौ ?

दोलखा, नेपाल ।